لزوم احیاء سفال تیک تیکویی؛ سفال سبک بشرویه در دوران متاخر اسلامی

مسئول میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه گفت: معمولاً تمدن‌ها، اقوام و حکومت‌ها در بستر زمان با هنر شناخته می‌شوند و این هنر است که شناسنامه هویت انسان در طول تاریخ شناخته می‌شود و با هنر است که می‌توان توالی زمانی، تمایز اقوام و بسترهای فرهگی منشعب از ذات آگاهی انسان را شناسایی کرد.

به‌گزارش میراث‌آریا، سیدامیر سلیمانی رباطی بیان کرد: شاید اولین یا از اولین صنایعی که بعد از دوران پارینه سنگی جدید و دوران پیش نوسنگی به عنوان شاخصی از شاخصه‌های انقلاب نوسنگی مطرح شد، سفالگری بود صنعتی که به عنوان یکی از مؤلفه‌های مهم تحت عنوان انقلاب در تاریخ بشر مطرح شده است در این دوران است که برای اولین بار وقایعی در تاریخ چندین هزارساله بشر مانند اهلی کردن دام و گیاه، شروع معماری و سفالگری نه به ناگاه بلکه بصورت تدریجی اتفاق می‌افتد که از نبوغ بشر و آگاهی او حکایت دارد.

مسئول میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه ادامه داد: سفال به عنوان ماندگارترین اثر برجای مانده در طول زمان نقش بسیار مهمی در شناخت دوران‌ها، تمایز یا قرابت فرهنگ‌ها دارد و این مسأله به عنوان شاخصی ارزشمند از زمان پیدایش سفال در دوران نوسنگی تا امروز به کمک محققان و باستان‌شناسان آمده است که با مطالعه و مقایسه آن مبنای گاهنگاری نسبی در بستر زمان را مشخص کنند.

او اضافه کرد: به تبع آن ما در دوران اسلامی از آغاز تاکنون با سبک‌های منحصربفردی در سفالگری مواجه می‌شویم که علاوه بر نبوغ این هنر مهم در مناطق مختلف ایران و ذکاوت هنرمندان اسلامی در خلق آثار شاخص سفالی گواهی مؤثر بر تکامل هنر سفالگری در ایران و اهمیت آن در جامعه ایرانی بوده است.

سلیمانی رباطی افزود: در سفرنامه مگ گرگور به ایالت‌های خراسان، او در کنار نساجی اشاره‌ای کوتاه به تولید نوعی سفال در روستاهای رقه می‌کند هرچند این نظامی انگلیسی در دوران قاجار به خراسان سفر کرده اما بر اساس پژوهش‌های میدانی و مطالعات تخصصی قدمت تولید سفال تیک تیکویی بشروی به دوره صفوی برمی‌گردد.

مسئول میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه در خصوص سفال تیک تیکویی بیان کرد: این مدل سفال حاصل ایجاد نقش‌های هندسی، گیاهی و حیوانی بر روی سفال بعد از فرم دهی و ثبل از خشک شدن بدنه سفال بوده است به تعبیر دیگر هنرمند نقش‌های ذهنی را از طریق تراش و فروکردن شی نوک تیز بر روی بدنه نمناک سفال یاجاد و در نهایت به کوره می‌برده است.

سلیمانی اذعان کرد: چند نمونه شاخص از این نوع سفال از طریق امور موزه‌های اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی برای تعیین قدمت از طریق پدیده‌ی گرمالین یا ترمولومینسانس به تهران ارسال شد که در نهایت تاریخ ۴۲۰ سال پیش برای این نوع سفال در قالب گاهنگاری مطلق قطعی شد.

مسئول میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی گفت: متأسفانه اکنون این نوع سفال منحصربفرد، مختص جغرافیای بشرویه تولید نمی‌شود و هنرمندان آن نیز در فید حیات نیستند اما متد و روش‌های تولید از با کمی مطالعه قابل بازپروری و احیاء است.

او در ادامه افزود: با توجه به خاص بودن و منحصربه فرد بودن این نوع سفال در حوزه جغرافیایی شهرستان بشرویه تأمین اعتبار احیاء و آموزش این گونه سفال علاوه بر وجهه فرهنگی و تأثیر آن در اهمیت بخشی به زوایای پنهان هنر مردمی، در اشتغالزایی جوانان نقش مهمی خواهد داشت چرا که هنر سفالگری مورد اشتیاق عموم مردم است.

انتهای پیام/

کد خبر 1404080600373
دبیر محمد آوخ

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha